Oeren
Belgische militaire Begraafplaats
Stille getuigen van de Groote Oorlog
"Als het Gods wil is dat ik vandaag nog sterve, dat dien heiligen wil dan maar geschiede"
Achilles Cools, negen uur voor zijn dood
René Omer BOGAERT 
- Wonende te Sint-Maria-Oudenhove (9620)
- Geboren op 05-10-1888 te Sint-Maria-Oudenhove
Overlijden
- Overleden op 21-03-1918 te Hoogstade
- Begraafplaats Oeren, grafnummer 570
Militaire gegevens
- Rang: Brigadier
- Eenheid: 2é Jagers te Paard / Vervoerkorps
Extra Info
René Bogaert, de ongehuwde zoon van Henricus en wijlen Maria De Cock, verdient de kost als machinist. Hij is 1,71 meter groot en heeft donker kastanjebruin haar.
Hij loopt in dienst een schedelwonde op en wordt geëvacueerd naar het Belgisch militair hospitaal van Hoogstade, dat gevestigd is in het Gasthuis Clep. Hij overlijdt daar op 21 maart 1918 om 18.45 uur aan de opgelopen verwondingen.
Het slachtoffer wordt op 23 maart 1918 begraven op de Belgische militaire begraafplaats van Oeren. Op het bidprentje staat foutief vermeld dat hij op 1 april 1918 voor het vaderland gesneuveld is. En al is de oorlog al bijna vier jaar oud, toch blijft het Belgisch patriottisme groot: "Lieve ouders, broeders en zusters... matigt uwe droefheid want ik sneuvelde uit plicht en stierf geerne voor ons Belgenland".
Op zijn grafsteen staan volgende onderscheidingen gebeiteld :
* Medaille in de Orde van Leopold II (toegekend voor verwondingen opgelopen in het gevecht)het Oorlogskruis (toegekend voor daden van dapperheid, alsook voor langdurige frontdienst);
* de Overwinningsmedaille («b»V«/b») (toegekend aan al wie dienst deed tussen 1 augustus 1914 en 11 november 1918);
* de IJzermedaille (toegekend aan militairen die tussen 17 en 31 oktober 1914 in de gevechten aan de IJzer betrokken waren);
* de Herinneringsmedaille (toegekend aan al wie dienst deed tussen 1 augustus 1914 en 11 november 1918).
