Dominiek Jeroom BAES

 Dominiek Baes is de ongehuwde zoon van Charles Marie Auguste en Corolia Maria Dejonghe. Hij wordt meestal aangesproken als Piet en is wellicht de meest polyvalente groenzwarte sporter uit de pionierstijd van Cercle Brugge. Behalve een uitstekend voetballer, blinkt hij ook uit in het roeien, schermen en zelfs turnen. In het seizoen 1912-1913 maakt hij elf goals in 22 wedstrijden. In dat jaar wordt hij ook geselecteerd voor de nationale ploeg en maakt grote indruk tijdens zijn debuut tegen buurland Frankrijk.

Intussen is Dominique Baes sinds oktober 1911 als beroepsvrijwilliger in dienst van het Belgisch leger. Hij wordt ingedeeld bij het 1° Regiment Grenadiers. Binnen de kortste keren is hij een van de sterkmakers in de nationale militaire ploeg. Maar ook zijn militaire carrière verloopt voorspoedig, de ene promotie volgt op de andere.

In augustus 1914 breekt de Eerste Wereldoorlog uit en Dominique Baes, intussen opgeklommen tot adjudant, zit ruim vier jaar aan het front. Onder de frontsoldaten wordt een nieuw elftal opgericht: de  Front Wanderers. De meeste spelers komen uit de hoogste voetbalklasse, zoals Dominique Baes en zijn beste vriend, Clubspeler Hector Goetinck. Zij spelen talrijke internationale wedstrijden tegen de geallieerden, zowel in het stukje nog vrije België als in Italië, Engeland en Frankrijk. 

Eind augustus 1918 maken de Front Wanderers zich op voor een groot toernooi in Engeland. Hiervoor heeft Dominique Baes al een maand verlof op zak. Ook zijn verloofde Janette Aspeslagh uit Brugge zal er bij zijn. Zij is via Nederland al in Engeland geraakt. Ze komt niet alleen supporteren, Janette en Dominique zullen op Engelse bodem in het huwelijksbootje treden…

Op 25 augustus 1918 staat er in Gijverinkhove nog een laatste oefenmatch gepland tegen de ploeg van het 3^de Linieregiment. Maar Dominique Baes komt niet opdagen. Het noodlot heeft keihard toegeslagen. In de loopgrachten van de eerste lijn in Langemark wordt hij door een verloren geweerkogel van een Duitse scherpschutter te grazen genomen. Een kogel raakt via de rechterbil in de onderbuik en doorboort zijn dikke darm op acht plaatsen. Dominique wordt geëvacueerd naar het Belgisch militair hospitaal van Beveren-aan-de-IJzer. Maar de hulp mag niet meer baten. Hij overlijdt ’s anderendaags om 18 uur aan zijn verwondingen.

Het slachtoffer wordt op 29 augustus 1918, in aanwezigheid van vele sportmakkers, begraven op het kerkhof van Beveren-aan-de-IJzer. Daags na de begrafenis vertrekken de Front Wanderers op toernee naar Engeland…   

Op 18 januari 1922 wordt hij herbegraven op de gemeentelijke begraafplaats van Sint-Andries Brugge.