20 april 1918

Emiel Philippaerts is op 10 maart 1896 geboren in het Limburgse dorp Alken. De ongehuwde zoon van Jean Joseph en Maria Joanna Vanschoenwinkel treedt in 1914 als beroepsvrijwilliger in dienst van het Belgisch leger.

Op 17 april 1918 wordt de Slag om Merkem gestreden. De inzet van deze veldslag is een poging van de Duitse troepen om het dorp te heroveren op de Belgen en zo een doorbraak te foceren. Maar de aanval wordt door de Belgen afgeslagen. Hoewel de Slag maar één dag geduurd heeft, vallen er honderden slachtoffers. Aan Belgische zijde telt men 155 doden, 354 gekwetsten  en 449 vermisten. De Duitse verliezen worden geraamd op 254 doden en 1211 gekwetsten.  Er worden die dag 789 Duitsers krijgsgevangen genomen.

Eén van de Belgische slachtoffers is korporaal Emiel Philippaerts. Hij krijgt tijdens de gevechten een obusscherf in de onderbuik en wordt geëvacueerd naar het Belgisch militair hospitaal van Beveren-aan-de-IJzer, waar hij op 20 april 1918 om 11 uur overlijdt.

Het slachtoffer wordt op 22 april 1918 begraven op het kerkhof van Beveren-aan-de-IJzer en op 18 juli 1924 herbegraven op de Belgische militaire begraafplaats van De Panne, grafnummer I - 30.