14 september 1918

Camiel Vandeputte, de ongehuwde zoon van Henri Emiel en Stephanie Donck, is geboren op 7 mei 1895 in de West-Vlaamse gemeente Langemark en verdient de kost als landbouwer. Hij is 1,74 meter groot en heeft blond haar.

In het begin van de oorlog vlucht hij naar Stavele. Hij treedt op 20 juli 1915 als milicien in dienst van het Belgisch leger. Na zijn opleiding in het kamp van Valognes in Normandië gaat hij op 1 juli 1916 naar het 3° Artillerieregiment te velde. Wegens legerhervorming verhuist hij op 8 december 1916 naar het 7° Artillerieregiment.

Op 14 september 1918 wordt hij om 22.20 uur in Merkem gedood door obusscherven in de hartstreek en de kuit. Het slachtoffer wordt op 18 september 1918 begraven op het kerkhof van Stavele.